بررسی اثربخشی آموزش مدیریت استرس با رویکرد شناختی-رفتاری بر عملکرد خانواده، بهزیستی روانشناختی و تمایزیافتگی مادران دارای کودک معلول

هدف این پژوهش بررسی اثربخشی آموزش مدیریت استرس با رویکرد شناختی- رفتاری برعملکرد خانواده،بهزیستی روانشناختی وتمایز یافتگی مادران دارای کودک معلول میباشد . پژوهش حاضر یک مطالعه شبه آزمایشی به روش پیش آزمون- پس آزمون باگروه کنترل می باشد. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه مادران دارای کودک معلول ساکن تهران است که فرزندآنها در مدارس کودکان استثنایی ویا مراکز بهزیستی وانجمنهای مرتبط مشغول به تحصیل می باشند. در این پژوهش تعداد40 نفر از مادران با بهره گیری از روش نمونه گیری دردسترس انتخاب شدند. سپس به صورت تصادفی20نفر از ایشان درگروه آزمایشی و20تن دیگر درگروه کنترل قرار گرفتند.در ادامه، گروه آزمایشی10 جلسه آموزش مدیریت استرس بارویکرد شناختی- رفتاری دریافت کردند. ابزارهای پژوهش عبارتند از :مقیاس 60سوالی عملکردخانواده، مقیاس84سوالی بهزیستی روانشناختی ریف ومقیاس 46سوالی تجدیده نظر شده تمایز یافتگی. نتایج نشا ن می دهد میانگین نمرات در متغیرهای عملکرد خانواده ،بهزیستی روانشناختی وتمایز یافتگی، همچنین درخرده مقیاس آنها در گروه آزمایش در مرحله پس آزمون نسبت به گروه کنترل افزایش یافته است. نتایج نشان می دهد آموزش مدیریت استرس با رویکرد شناختی-رفتاری باعث بهبود عملکرد خانواده ،افزایش بهزیستی روانشاختی وتمایز یافتگی درابعاد مختلف آنها می شود. باتوجه به اینکه حضور کودک معلول درخانواده می تواند عملکرد مادررامختل ساخته وسطح بهزیستی روانشناختی او راکاهش دهد،آموزش مدیریت استرس ومداخلات شناختی ورفتاری برای مادران می تواند مفید باشد.